Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.

Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)

Paweł Sabiniarz (* 1930)

Moje pochodzenie niemieckie było problemem

  • Urodził się w 1930 roku we wsi Łowin pod Pruszczem Pomorskim

  • Przed wojną i w jej trakcie należał do niemieckiego harcerstwa

  • W 1945 roku Paweł Sabiniarz wraz z matką uciekł do Westfalii

  • Po dwóch latach wrócili do Polski

  • Podjął pracę w Stoczni Gdańskiej i rozpoczął studia wieczorowe na Politechnice Gdańskiej

  • Pracował jako kierownik wydziału produkcyjnego w Stoczni Gdańskiej

  • Od 1980 roku do 1986 roku pracował na niemieckich statkach jako inżynier-elektryk

  • W 1999 zaangażował się w działalność Mniejszości Niemieckiej

  • Mieszka w Gdańsku

Paweł Sabiniarz. Urodził się w 1930 roku we wsi Łowin pod Pruszczem Pomorskim w  rodzinie Niemki i Polaka pochodzenie niemieckiego. W jego domu rodzinnym używano języka niemieckiego. Przed wojną i w jej trakcie należał do niemieckiego harcerstwa. W czasie wojny jego brat walczył w Wehrmachcie na froncie wschodnim. Ojciec także został wcielony do Wermahtu jako pracownik niemieckich kolei. Zimą 1945 roku Paweł Sabiniarz wraz z matką uciekł do Westfalii. Po dwóch latach wrócili do Polski, gdzie znaleźli się także brat i ojciec Pawła Sabiniarza. Zamieszkali w Kwidzyniu. Paweł Sabiniarz ukończył tam prywatne gimnazjum, po czym wyjechał do Gdańska, aby kontynuować naukę w Technicznych Zakładach Naukowych. Po skończeniu szkoły podjął pracę w Stoczni Gdańskiej i rozpoczął studia wieczorowe na Politechnice Gdańskiej. Pracował jako kierownik wydziału produkcyjnego w Stoczni Gdańskiej. Zajmował się współpracą z zagranicą w Zjednoczeniu Przemysłu Okrętowego. Wstąpił do PZPR-u na początku lat 70, aby móc pływać na zachodnich statkach. W 1982 wystąpił z partii. Od 1980 roku do 1986 roku  pracował na niemieckich statkach jako inżynier-elektryk.  W wieku 60 lat przeszedł na emeryturę. W 1999 zaangażował się w działalność Mniejszości Niemieckiej. Obecnie jest przewodniczącym oddziału wojewódzkiego Mniejszości Niemieckiej w Gdańsku oraz członkiem zarządu Związku Organizacji Mniejszości Niemieckiej w Polsce. Ma żonę oraz córkę. Mieszka w Gdańsku.

 

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945

  • Příbeh pamětníka v rámci projektu Německá menšina v Československu a v Polsku po roce 1945 (Maciej Melon)