Následující text není historickou studií. Jedná se o převyprávění pamětníkových životních osudů na základě jeho vzpomínek zaznamenaných v rozhovoru. Vyprávění zpracovali externí spolupracovníci Paměti národa. V některých případech jsou při zpracování medailonu využity materiály zpřístupněné Archivem bezpečnostních složek (ABS), Státními okresními archivy (SOA), Národním archivem (NA), či jinými institucemi. Užíváme je pouze jako doplněk pamětníkova svědectví. Citované strany svazků jsou uloženy v sekci Dodatečné materiály.

Pokud máte k textu připomínky nebo jej chcete doplnit, kontaktujte prosím šéfredaktora Paměti národa. (michal.smid@ustrcr.cz)

Zpět na stránku pamětníka

Tadeusz Bukowy (* 1929)

Moja mama podchodziła do mnie i tak mnie dotykała Ona cały czas nie była pewna czy to ja jestem czy jej się śni

  • ur. 26 stycznia 1929 w Samborze (województwo lwowskie, II RP)

  • w sierpniu 1944 został łącznikiem AK między Samborem, Drohobyczem i Borysławiem

  • 9 maja 1945 został aresztowany przez NKWD

  • w sierpniu 1945 skazano go na karę dziesięciu lat więzienia

  • od sierpnia do grudnia 1945 był więziony we Lwowie, a następnie w Kijowie

  • w grudniu 1945 został przewieziony do Odessy, gdzie do uzyskania pełnoletniości przebywał w kolonii karnej dla niepełnoletnich

  • po ukończeniu osiemnastu lat trafił do więzienia w Odessie, następnie do obozu przejściowego w tym samym mieście

  • latem 1947 został wywieziony do łagru na Uralu

  • w 1949 roku został przeniesiony do Iwdielskiego Zjednoczenia Łagrów

  • pracował przy budowie tratw, w kuchni, w tartaku i przy załadunku desek na wagony

  • w maju 1949 został przewieziony do Kazachstanu, do łagru w obwodzie karagandzkim.

  • początkowo pracował na budowach, potem przez pół roku w kopalni węgla

  • w marcu 1951 został zwolniony. Trafił na dwa miesiące do obozu przejściowego w Pietropawłowsku, następnie do więzienia w Nowosybirsku i Krasnojarsku

  • we wrześniu 1951 Tadeusz Bukowy otrzymał nakaz przymusowego osiedlenia w wiosce Podpory w rejonie suchobuzińskim na Syberii

  • pracował przy budowie drewnianych domów w tajdze oraz przy zbiorze żywicy

  • w maju 1955 otrzymał pozwolenie na wyjazd do Polski

  • wrócił do kraju na początku 1956 roku

Ur. 26 stycznia 1929 w Samborze (województwo lwowskie, II RP). W sierpniu 1944 został łącznikiem AK między Samborem, Drohobyczem i Borysławiem. 9 maja 1945 został aresztowany przez NKWD, w sierpniu 1945 skazano go na karę dziesięciu lat więzienia. Od sierpnia do grudnia 1945 był więziony kolejno na ulicy Łąckiego i na Zamarstynowie we Lwowie, a następnie w Kijowie. W grudniu 1945 został przewieziony do Odessy, gdzie do uzyskania pełnoletniości przebywał w kolonii karnej dla niepełnoletnich. Po ukończeniu osiemnastu lat trafił do więzienia w Odessie, następnie do obozu przejściowego w tym samym mieście, a latem 1947 został wywieziony do łagru na Uralu w obwodzie swierdłowskim, niedaleko miejscowości Iwdiel. W 1949 roku został przeniesiony do Iwdielskiego Zjednoczenia Łagrów. Pracował przy budowie tratw, w kuchni, w tartaku i przy załadunku desek na wagony. W maju 1949 został przewieziony do Kazachstanu, do łagru w obwodzie karagandzkim. Początkowo pracował na budowach, potem przez pół roku w kopalni węgla. W marcu 1951, dwa miesiące przed spodziewanym terminem, został zwolniony. Trafił na dwa miesiące do obozu przejściowego w Pietropawłowsku, następnie do więzienia w Nowosybirsku i Krasnojarsku. We wrześniu 1951 Tadeusz Bukowy otrzymał nakaz przymusowego osiedlenia w wiosce Podpory w rejonie suchobuzińskim na Syberii. Pracował przy budowie drewnianych domów w tajdze oraz przy zbiorze żywicy. W maju 1955 otrzymał pozwolenie na wyjazd do Polski. Wrócił do kraju na początku 1956 roku. Zamieszkał we Wrocławiu. Pracował w różnych zakładach przemysłowych.

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: 1945 - konec války. Návraty domů, odchody z domova.

  • Příbeh pamětníka v rámci projektu 1945 - konec války. Návraty domů, odchody z domova. (Lenka Kopřivová)